Voj hjälp va fort livi kan änder fö en familj.
Så läng int di har svart på vit att he e leukemi så kan e ju va na anat men int e livi slut fastän Issa har leukemi. He e bra prognose ida men visst är e jätte tuffa behandling.
Ja ha sjölv mista brodern min i leukemi fö snart 17 år san å fö två år san så mista småkusin men dootro sin i leukemi fö 1,5 år san, så vår släkt har kansi föbruka hade tio procentn som int klarar se...
Småkusin mins flicko va ba 1 år å 4 månar tå ho insjukna men behandlingen to bra på å allt gick enligt planena men efte sista cellgiftskurn så fick flicko rs-virusi så he klara ho int. Ho bleiv ba 1 år å 10 månar.
Småkusin min så va å me flicko vi Tammefos å di va jättenöjd me avdelninje tär å allting. Di tyckt att na betä sku int ha kuna va på et sjukhus. Flicko trivsta bra tär å. He kan låt liti hemskt, men he är int min orde utan mammans, men di tyckt he va en bra ålder att ha ett sjuki bån såde kring 1-2 år. Båne anpassa se bra ti sjukhusi å föräldra behövda int svara på bånis frågor. Tänk er ti ha en 7-åring som heila tin frågar vafö e jag sjuk, ska ja dö nu osv...
Allt bruk no ordni se praktiskt å heilt plötslig kan e koma hjälp från heilt väntat håll.
Ja tror no he e mang som siter me tåra i ögona i kväld å nu ska ja slut åv ti sita å dill.
Sänder massor åv kramar åt all som behöver e.